لوله گالوانیزه یکی از رایجترین انتخابها برای سیستمهای انتقال آب و دیگر سیالات در بسیاری از صنایع و پروژههای ساختمانی هستند. این لولهها با پوششی از روی محافظت میشوند که به منظور جلوگیری از زنگ زدگی و خوردگی استفاده میشود. با این حال، علیرغم این محافظت، لوله گالوانیزه هم ممکن است تحت شرایط خاصی دچار زنگ زدگی شوند. در این مقاله، به بررسی مشکلات زنگ زدگی لولههای گالوانیزه و راههای پیشگیری و مدیریت آن خواهیم پرداخت.
علت اصلی زنگ زدگی لولههای گالوانیزه
گالوانیزه کردن فرایندی است که طی آن یک لایه نازک از فلز روی به سطح فولاد اضافه میشود. این لایه به عنوان محافظ در برابر تماس فولاد با عوامل محیطی عمل کرده و از زنگ زدگی جلوگیری میکند. هنگامی که فولاد در تماس مستقیم با هوا و رطوبت قرار میگیرد، احتمال زنگ زدگی آن بسیار بالاست، اما لایه روی با تشکیل یک پوشش محافظ، مانع از این اتفاق میشود. با این حال، برخی عوامل میتوانند این لایه را ضعیف کرده و منجر به زنگزدگی لوله شوند.
دلایل زنگزدگی لولههای گالوانیزه
اگرچه گالوانیزه کردن یک روش موثر برای جلوگیری از زنگزدگی است، اما در برخی شرایط، این لولهها نیز ممکن است دچار زنگ زدگی شوند. برخی از دلایل عمده زنگ زدگی لوله گالوانیزه عبارتند از:
- ضعف در پوشش گالوانیزه: با گذر زمان، پوشش روی ممکن است دچار شکستگی یا آسیب شود. هرگونه ترک، خراش یا سایش میتواند فولاد زیرین را در معرض عوامل زنگزننده قرار دهد.
- شرایط محیطی نامناسب: قرار گرفتن لولهها در محیطهای بسیار مرطوب یا در معرض مواد شیمیایی خورنده، احتمال زنگ زدگی را افزایش میدهد.
- سایش و خراش: سایشهای مداوم یا خراشهای سطحی بر روی لولهها میتواند لایه محافظ روی را تخریب کرده و موجب زنگ زدگی شود.
تاثیر رطوبت بر زنگزدگی لولهها
یکی از عوامل اصلی که باعث زنگ زدگی لوله گالوانیزه میشود، رطوبت است. هنگامی که لولهها در محیطهایی با رطوبت بالا نصب میشوند، امکان زنگ زدگی آنها افزایش مییابد. در مناطقی که رطوبت بالاست، مانند نواحی ساحلی یا مناطقی با بارش زیاد، لولهها بهویژه در معرض این خطر هستند. حتی اگر لولهها به خوبی گالوانیزه شده باشند، رطوبت مداوم میتواند به مرور زمان بر لایه روی تاثیر بگذارد و باعث زنگ زدگی شود.
نقش مواد شیمیایی در خوردگی لولهها
علاوه بر رطوبت، مواد شیمیایی نیز میتوانند نقش مهمی در زنگزدگی لوله گالوانیزه داشته باشند. اسیدها و نمکها، بهویژه در محیطهای صنعتی، به سرعت میتوانند لایه روی را تخریب کنند. این مواد شیمیایی در محلهایی که لولهها در تماس مستقیم با آلایندههای صنعتی یا محصولات جانبی مواد شیمیایی قرار میگیرند، به شدت خطر زنگ زدگی را افزایش میدهند.
سایش و خراش در سطح لولهها
سایش و خراشهایی که در سطح لولهها ایجاد میشود نیز میتواند یکی دیگر از عوامل زنگ زدگی باشد. این آسیبها معمولاً در زمان حمل و نقل یا نصب لولهها رخ میدهد. هرگونه خراش در سطح لوله میتواند لایه گالوانیزه را نازک کرده و سطح فولاد را در معرض عوامل زنگزننده قرار دهد. برای جلوگیری از این مسئله، باید از روشهای مناسب جابجایی و نصب استفاده کرد.
زنگ زدگی داخلی لولههای گالوانیزه
یکی از مشکلاتی که ممکن است به آن توجه کمتری شود، زنگ زدگی داخلی لوله گالوانیزه است. زنگ زدگی داخلی معمولاً به دلیل کیفیت پایین آب یا وجود ذرات خورنده در سیالات منتقل شده رخ میدهد. به مرور زمان، رسوبات و ذرات کوچک میتوانند باعث فرسایش لایه داخلی لوله شوند و زنگ زدگی از داخل آغاز گردد. این نوع زنگ زدگی به سختی قابل تشخیص است، زیرا از داخل لوله شروع میشود و تا زمان بروز مشکلاتی مانند کاهش فشار یا نشت، ممکن است مشاهده نشود.
راهکارهای جلوگیری از زنگزدگی
برای جلوگیری از زنگزدگی لوله گالوانیزه استاندارد، چندین روش کارآمد وجود دارد:
- نگهداری و مراقبت صحیح: لولهها باید به درستی نصب شده و در برابر آسیبهای محیطی محافظت شوند.
- استفاده از مواد محافظ: استفاده از رنگها یا پوششهای محافظ اضافی میتواند طول عمر لولهها را افزایش دهد.
- کنترل شرایط محیطی: کاهش رطوبت محیط یا جلوگیری از تماس مستقیم لولهها با مواد شیمیایی خورنده نیز از زنگ زدگی جلوگیری میکند.